Dit jaar blikken we terug op 20 jaar Stichting Against Cancer. En daarom willen de kern van de stichting, onze vrijwilligers, ook heel graag aan het woord laten. Iedere maand stellen we graag één van deze toppers aan jullie voor en vragen we hun het hemd van het lijf over hun betrokkenheid bij de stichting en mooie momenten die zij hebben meegemaakt in hun tijd als vrijwilliger.

Met deze keer:

Naam: Rosanna Baars
Leeftijd:22
Betrokken bij: de familiereis

Hoelang ben je al betrokken bij de stichting en waar kunnen mensen jou wellicht gezien hebben? Ik ben sinds 2023 betrokken als vrijwilliger op de busreizen van de stichting. Dit betekent dat ik bij de dit jaar 2 precies twee jaar vrijwilliger ben!

Hoe ben je bij de stichting betrokken geraakt?

In 2019 ben ik mee geweest als gast op de familiereis. Ik vond het een hele fijne reis, we waren echt een paar dagen volledig uit. Wat mij daarin enorm is bijgebleven waren de vrijwilligers. Wat zij allemaal hebben gedaan om ons dat fijne weekend te geven blijft mij bijstaan. Toen zei ik al, als ik 18 ben ga ik bij de stichting! Dat is uiteindelijk gebeurd toen ik 20 was en ik geniet met volle teugen van het werk! Ik wil andere gasten dezelfde ervaring geven die ik ook heb gehad op de reis.

In jouw tijd als vrijwilliger, zijn er specifieke momenten waar je altijd nog veel plezier op terug kijkt? Ik heb een algemeen ding wat ik erg speciaal vind. Wat ik vooral heel mooi vind is om te zien dat mensen een soort combinatie creëren. Mensen ontmoetend die samen door iets heen gaan en daarin samen een community vormen en dat gecombineerd dat iedereen heel ver weg is en echt er even uit zijn. Gedurende de reis zie je mensen steeds meer naar elkaar toe trekken en zich steeds comfortabeler voelen.

Wat zijn jouw dromen voor de komende 20 jaar van de stichting?

Ik hoop vooral dat de stichting kan blijven doen wat zij doet. Ik denk dat het heel goed gaat zo en ik hoop dat er geen moeilijkheden komen en dat alles lekker door kan gaan. Het is een heel mooi initiatief.

Aan de andere kant hoop ik dat er steeds minder animo gaat komen en dat de stichting niet meer nodig is. Omdat er steeds minder zieke kinderen komen door nieuwe technologieën. Tot die tijd hoop ik dat de stichting haar ding kan blijven doen en mooie momenten mag maken voor de gezinnen.

Zou je nog iets willen zeggen tegen de gezinnen, medevrijwilligers of anderen?

Voor gezinnen hoop ik dat de tijd alles mag helen, en jullie alle liefde en steun krijgen die jullie verdienen en dat we als stichting onze bijdrage hebben kunnen doen om alles een beetje beter te maken.

Voor mijn mede vrijwilligers, ik heb mega respect voor wat iedereen doet. Sommige zijn al zo lang bij de stichtingen en vragen er nooit wat voor terug. Als de vrijwilligers niet zulke fijne mensen waren had ik waarschijnlijk nooit bedacht om ook vrijwilliger te worden, Dus blijf lekker doen wat jullie doen!

Super bedankt voor je tijd en tot de volgende reis!

Volgende maand laten wij weer een andere vrijwilliger aan het woord! Dus houdt onze social media in de gaten. 😊